The Other Daughter

ฉันเกลียดแม่มาตลอด อย่างน้อย นั่นคือสิ่งที่ฉันจดจำได้ตั้งแต่ยังเด็ก แต่ฉันจำเป็นต้องพบเธออีกครั้งก่อนที่เธอจะจากไป เพื่อตรวจดูว่าฉันยังมีความรักให้เธอได้หรือไม่ หรือว่าความรู้สึกนี้ฝังลึกจนไม่มีวันเปลี่ยนแปลงได้แล้ว

Director’s statement :

ฉันเกลียดแม่กว่าครึ่งชีวิตจนสุขภาพจิตย่ำแย่ ต้องเข้าโรงพยาบาลหลายครั้ง ความเกลียดชังนั้นเกิดจากความรู้สึกว่าแม่ไม่เหมือนแม่คนอื่น ๆ เธอไม่ได้คอยอยู่เคียงข้างตอนโต ฉันรู้สึกเหมือนไม่เป็นที่ต้องการ และความเชื่อนั้นก็หล่อหลอมภาพลักษณ์แม่ในใจฉัน

แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อฉันเจอจดหมายเก่าที่แม่เขียนไว้ ฉบับหนึ่งเล่าถึงอดีตของคุณยายที่ถูกสามีทอดทิ้งตอนแม่เพิ่งเกิด จดหมายนั้นเผยให้เห็นว่าคุณยายไม่เคยมีความสุขเลย และมันทำให้ฉันสงสัยว่า แม่เคยรู้สึกแบบนั้นไหม แล้วฉันล่ะที่ไม่เคยมีความสุขเลยจะน่าแปลกใจไหม การค้นพบนี้ทำให้ฉันกลับมาทบทวนเกี่ยวกับแม่ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่งที่มีอดีตและความทุกข์เหมือนกับฉัน ไม่ได้เป็นเพียง "แม่" ของฉันเท่านั้น

การได้รู้จักอดีตของแม่ผ่านจดหมาย รวมถึงบทสนทนากับแม่และยายในภายหลัง ทำให้ฉันตระหนักว่า การที่ผู้หญิงต้องรับบทบาทแม่เลี้ยงเดี่ยวนั้นกลายเป็นเรื่องปกติมากแค่ไหน โดยเฉพาะในอินโดนีเซีย ฉันเองก็ติดอยู่ในวังวนนี้ เพราะเคยคาดหวังว่าแม่ต้องทำหน้าที่แม่อย่างเต็มที่ ทำให้ฉันกลายเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องเล่าที่ผลักภาระการเลี้ยงดูลูกให้เป็นหน้าที่ของแม่ฝ่ายเดียว ส่วนพ่อเหมือนไม่มีบทบาทใด ๆ เลย

ด้วยเรื่องราวนี้ ฉันหวังจะสะท้อนให้เห็นความเปราะบางของผู้หญิงที่ต้องเผชิญกับสถานการณ์ยากลำบากจนต้องเลือกทางที่เหมือนจะเป็นไปไม่ได้ ถ้าคุณเป็นลูกสาว คุณอาจเคยรู้สึกเกลียดลูกสาวอีกคน นั่นคือแม่ของคุณเอง ความหวังของฉันคือ การชมหนังเรื่องนี้ จะทำให้ผู้ชมรู้สึกว่าได้รับการโอบกอดผ่านความพยายามของผู้หญิงสามรุ่นที่พยายามเข้าใจกัน แม้จะผ่านความเจ็บปวดมามากแล้วก็ตาม