4 Docs by Andreas Hartmann
My Buddha is Punk
(Andreas Hartmann / 2015 / 68 min / Germany, Myanmar)
จ่อว์ จ่อว์ ไล่ตามความฝันที่จะเห็นซีนของดนตรีพังก์ในเมียนมาเติบโต พร้อมไปกับการทำให้ผู้คนตระหนักรู้ถึงการละเมิดสิทธิมนุษยชนที่ยังคงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ปรัชญาของเขาคือการผสานพุทธศาสนาเข้ากับพังก์อย่างกลมกลืน โดยปฏิเสธทั้งลัทธิทางศาสนาและอุดมการณ์ทางการเมือง
เทศกาลและรางวัล :
- 56th Festival dei Popoli Florence “Festival Highlights”
- Visions du Réel Nyon 2015 “Doc Outlook”
- 8th Millenium Documentary Film Festival Brussels 2016
- 13th International Ethnographic Film Festival Göttingen 2016
- 12th achtung berlin – New Berlin Film Award 2016 – NOMINATION: Prize of the Ecumenical Jury
- 6th Punk Film Festival Berlin – WINNER: Audience Choice Award
- In-Edit Music Documentary Film Festival São Paulo 2016
- Ânûû-rû Âboro Festival international du cinéma des peuples New Caledonia 2016
- German Film Fest Australia Syndey and Melbourne 2016
- Musée national des arts asiatiques Guimet Paris 2017
- Bangkok Underground Film Festival 2017 – WINNER: Audience Choice Award
- Noise Pop Music and Arts Festival San Francisco 2017
- Cinedelphia Film Festival – PhilaMOCA Philadelphia 2017
Andreas Hartmann
อันเดรียส ฮาร์ตมันน์ เป็นคนทำสารคดีชาวเบอร์ลิน เยอรมนี วัย 42 ปี หลายคนอาจเคยผ่านตาผลงานเรื่อง My Buddha is Punk ที่เขาติดตามความฝันของศิลปินดนตรีพังก์ในเมียนมา, เราเคยจัดฉายหนังเรื่องถัดมาของเขาคือ A Free Man ซึ่งเล่าถึงชายหนุ่มวัย 22 ปีชาวญี่ปุ่นผู้ตัดสินใจหลบลี้จากระบบที่ชิงชังแล้วไปเป็นคนไร้บ้าน และล่าสุดเขากำลังพาสารคดีขนาดยาวลำดับที่ 4 คือ Johatsu: Into Thin Air เดินทางตระเวนฉายในเทศกาลทั่วโลก
ผลงานของฮาร์ตมันน์ได้รับการฉายและจัดแสดงในเทศกาลภาพยนตร์และพิพิธภัณฑ์ระดับนานาชาติมากมาย อาทิ ที่วอร์ซอ, เซาเปาโล, เบอร์ลิน, Cinéma du Réel ปงปิดู ปารีส, Festival dei Popoli ฟลอเรนซ์, Eye Filmmuseum อัมสเตอร์ดัม, สถาบันภาพยนตร์แห่งเดนมาร์ก, Musée national des arts asiatiques Guimet กรุงปารีส และ Tokyo Arts and Space เป็นต้น
สารคดีของฮาร์ตมันน์มักให้ความสำคัญกับเรื่องราวการต่อสู้ดิ้นรนของคนธรรมดาสามัญ และความพยายามอย่างสุดกำลังที่จะสร้าง "ทางเลือก" ให้แก่ตนเองแม้บ่อยครั้งชีวิตจะไม่เหลือทางเลือกไว้ให้มากนัก เขาเฝ้าสังเกตทางเดินของผู้คนเหล่านี้ด้วยสายตาที่สงบนิ่ง ไร้ท่าทีตัดสิน แต่แฝงไปด้วยความเข้าใจและเห็นอกเห็นใจ
