On the Tenderness of Men

On the Tenderness of Men เป็นงานเขียนสารคดีเชิงจินตนาการ (Speculative non-fiction) ที่หยิบเศษเสี้ยวประวัติศาสตร์วัฒนธรรมฟินแลนด์ซึ่งมักถูกละเลยมาพิจารณา โดยอ้างอิงเอกสารจากหอจดหมายเหตุท้องถิ่นที่เชื่อมโยงสถาปัตยกรรม สงคราม และการพลัดถิ่น 

ภาพยนตร์เริ่มต้นจากข้อถกเถียงว่าด้วยการก่อสร้างโบสถ์หินในเฮลซิงกิ ซึ่งเกิดขึ้นช่วงสงครามระหว่างไนจีเรียและเบียฟรา รวมถึงการที่สถาปนิกผู้ออกแบบถูกกีดกันจากกระแสหลักของสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ในฟินแลนด์ ประเด็นเหล่านี้กลายเป็นจุดตั้งต้นในการคิดคำนึงถึงความเป็นคนนอกที่ถูกสร้างขึ้นระหว่างผู้คนต่างวัฒนธรรม 

เสียงบรรยายผสานการเขียนเชิงอธิบายเข้ากับร้อยแก้ว กวีนิพนธ์ และการอ้างอิงจากแหล่งต่าง ๆ ร้อยเรียงเรื่องเล่าหลายชั้นและหลากเวลาเข้าไว้ด้วยกัน โดยผูกเรื่องราวหลากหลายมุมมองและช่วงเวลาต่าง ๆ เข้าด้วยกัน ผ่านการแปลงเสียงของผู้เล่าหลายบุคคลที่ทำให้ขอบเขตของเวลา สถานที่ และตัวตน ทับซ้อนกัน เพื่อครุ่นคิดถึงโศกนาฏกรรมในอดีตที่ยังคงส่งอิทธิพลต่อชีวิตร่วมสมัย

Director’s statement :

On the Tenderness of Men เป็นผลงานแนวสมมติ (speculative work) ว่าด้วยสถาปัตยกรรม สงคราม และการพลัดถิ่น ดำเนินเรื่องผ่านเสียงเล่าเพียงเสียงเดียวของผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งผสานเรื่องราวและอัตลักษณ์จากหลากหลายช่วงเวลา ตั้งแต่สงครามฤดูหนาวในปี 1939 จนถึงปัจจุบัน ทำให้ผู้ชมไม่อาจแน่ใจได้เลยว่าใครกันแน่คือ “ผู้พูด” ที่แท้จริง อดีตและปัจจุบัน ภูมิศาสตร์และกาลเวลา ทับซ้อนกันไปมา จนทำให้เส้นแบ่งของเวลา สถานที่ และอัตลักษณ์พังทลายลงในเชิงการเล่าเรื่อง โครงเรื่องที่เกิดขึ้นจึงมีลักษณะเป็นวงรี วนเวียนไม่เป็นเส้นตรง ซึ่งสะท้อนอยู่ในรูปแบบภาพของภาพยนตร์ด้วย โดยได้รับแรงบันดาลใจจากโครงสร้างพื้นที่ทรงกลมของโบสถ์หิน (Rock Church) กลางกรุงเฮลซิงกิ อาคารที่เหมือนอยู่นอกโลกแห่งนี้คือศูนย์กลางของหนัง แม้จะถูกเล่าแบบไม่เรียงลำดับและแยกส่วนก็ตาม ภาพยนตร์ทั้งเรื่องให้ความรู้สึกใกล้ชิดอย่างลึกซึ้ง ทุกคำที่พูดดูเหมือนถูกเลือกด้วยความตั้งใจสูงสุด จนชวนให้รู้สึกเหมือนเป็นประสบการณ์ส่วนตัวของผู้เล่า ทั้งที่แทบไม่มีองค์ประกอบอัตชีวประวัติอยู่เลย ฉันอยากทดลองว่า อะไรจะเกิดขึ้น (กับประสบการณ์ของผู้ชม) หากเรารับเอาเสียงและมุมมองของ “คนอื่น” มาถ่ายทอดเหมือนเป็นของตัวเอง